zaterdag 2 mei 2015

Dag 1 Op naar Sevilla


De aankomst in Porto is niet vrolijk, het regent pijpenstelen.
We hebben niet gelijk het idee om, met de rugzak op, de Camino te gaan bestormen.
Het busje, dat ons komt ophalen van het verhuurbedrijf van de auto dat ik nog in allerijl heb geregeld, is er nog niet.
Na wat heen en weer vragen blijkt dat we met de concurrent mee kunnen rijden naar het bedrijf waar de auto's staan. Dat blijkt in de zelfde loods te zijn, de een links en de ander rechts.
We nemen de wagen in ontvangst en gaan naar het hotel dat vlak bij de luchthaven is.
De kamer is prima en we gaan alles wat er aan bagage mee is herinrichten zodat de rugzakken de juiste inhoud hebben waarmee we gaan lopen. Renée 10 kg en Thomas 12 kg.
In de lounge van het hotel drinken we een heerlijk wijntje terwijl de receptioniste ons suggesties geeft voor een goed restaurantje met een puik menu.  
Om de de hoek kunnen we kiezen uit drie stuks. We kiezen voor de traditionele keuken dan kunnen wij gelijk wennen aan de Pelgrimsmaaltijden.




Met moeder in de keuken en vader achter de tap moeten we maar even in de keuken komen uitzoeken wat we willen eten.
Dat wordt soep en daarna kip met rijst, friet en sla, terwijl vader nog even een liter wijn op tafel zet en met handen en voeten uitlegt dat we nu even vooruit kunnen.Ons Portugees is niet geweldig en zijn Engels is ook niet super maar met de gebarentaal kom je ook al een eind.
We worden met alle egards behandeld en na nog een plak cake en ijs komen we niets te kort.
De rekening is ook goed te overzien € 14,- dat is het. Met nog snel een dop op het restant van de wijn om deze mee te nemen (die hebben jullie tenslotte betaald legt de vader aan ons uit) nemen we afscheid.



Terug naar het hotel voor een goede nachtrust. Morgen wordt een lange rit naar Sevilla.
Om 7.30 uur zijn we op pad voor de 550 km autobaan. Deze is in zeer goede staat. Veel nieuw aangelegd. We hebben een kastje aan boord dat de km registreert van het aantal gereden km op de tolwegen. We hoeven niet meer te stoppen bij de tolpoortjes. Met zo'n kastje heb je een eigen lijn en kun je zo door rijden.
De reis verloopt erg vlot en aan de grens met Spanje nemen we koffie.
Om half drie zijn we bij ons hotel net buiten de stad Sevilla, niet zover van de roeibaan.
Nadat we de rugzakken op de kamer hebben gezet gaan we water inslaan zodat we morgen, bij een temperatuur van 39 graden (!) geen tekort hebben.De verwachting voor de komende week is tropisch! Ook de Spanjaarden klagen dat het wel heel heftig is in deze tijd van het jaar. Normaal is het tussen de 25 en 30 graden.
Bij de Lidl slaan we 9 liter water in en de nodige noten met rozijnen als noodrantsoen voor onderweg.We kunnen drie en een halve liter water per keer meenemen. Dat is voor ons voor vier uur ongeveer 20 km.
En nu naar het centrum van Sevilla,een stad die ik inmiddels door en door ken.
10 jaar lang was ik te gast in Sevilla in de winter met de Nederlandse roei equipe voor de nodige trainingsweken.
In mijn vrije uurtjes heb ik de stad grondig omgespit.
Via het het terrein van de wereldtentoonstelling (1992) gaan we naar het centrum. Langs Hercules de Alameda, nu uitgaanscentrum met heel veel terrasjes. (hier was vroeger de zondagsmarkt, deze is nu verplaatst naar een braakliggend gedeelte van het Expo terrein.)


Op naar de kathedraal! Het is 1 minuut voor 9 's avonds en de suppoost is net de laatste bezoekers uit de kathedraal aan het jagen als we arriveren. Door het laten zien van onze Pelgrim credencial mogen we nog snel even naar binnen en worden we vriendelijk onthaald door een priester en krijgen we onze eerste officiële stempel.Nu zijn we weer echte pelgrims!


  
Nu nog langs een paar tapasbarretjes voor de nodige koolhydraten en dan naar bed. Morgen de eerste etappe.