De ochtend begint met thee en nog een paar cakejes die we over hebben van gisteren.
We komen best nog wel een bakker tegen en anders hebben we als noodrantsoen bananen, ook lekker. Er zit nog een pelgrim aan de tafel maar die is niet zo spraakzaam en dat kan. De een heeft een ochtendhumeur en de ander begint gelijk met zingen, waaronder ik zelf. Ik vind: "de ochtendstond heeft goud in de mond en pluk de dag", dat kun je op mij wel loslaten en "gezelligheid kent geen tijd"is ook een regel die prima bij me past.
En nu op pad. We lopen een stuk omhoog tot aan de stadsgrens en dan houdt het ineens op met gele pijlen. Een fietser die we aan zien komen kan in zo'n geval wel helpen en we vragen of rechtdoor de Camimo is. Er is wat twijfel in de stem van de man,maar dan zegt hij "Ja alsmaar rechtdoor, dan gaat het goed" Hij heeft een glimlach van oor tot oor.
We lopen nog een uur door maar van gele pijlen geen spoor.Ongerust zijn we niet. Met de stad in onze rug is verdwalen haast niet mogelijk en we hebben uiteraard ook nog onze gps. Daarbij komt ook nog dat we nog maar 88 km te gaan hebben en het vandaag heel relaxt willen doen. We hebben de laatste dagen redelijk veel afstanden boven de 20 km gelopen dus een soort halve rustdag kan ook geen kwaad.Vanaf Sevilla hebben we iedere dag gelopen en we zijn goed op schema. Daarbij komt dat het ook nog zondag is en er zijn mensen die op deze dag helemaal niet bewegen.
Tussen Los Santos de Maimona en Villafranca de Los Barros is iedere meter beplant met druivenranken. Ik heb zelden in mijn leven zo'n groot aaneengesloten gebied gezien met alleen maar wijngaarden, heel imposant.Renée heeft haar oog laten vallen op een prachtig wijn-chateau en ik vraag haar of ze dit imposante chateau wil kopen of alleen de wijn wil proeven. Ze zegt: Voorlopig het laatste, ik heb nog een paar jaar te gaan bij "de firma school" voor ik ook een pensionado met tijd ben!
Na anderhalf uur nog geen pijl. We zien in de verte wel een kruispunt. Misschien is daar wel een aanduiding of pijl. Er stopt een auto naast ons, geschatte waarde € 75.000, en een man vraagt of hij soms kan helpen. Ja, weet u soms het pad naar de Camino, Ja op het kruispunt links zegt de man. Het is natuurlijk raar, de Camino Via de La Plata gaat van zuid naar noord en wij lopen pal zuid, dus de verkeerde kant uit volgens alle Spanjaarden. We hebben de laatste dagen meer van noord naar zuid gelopen en veel Spanjaarden springen op het pad en bezweren ons dat we totaal verkeerd bezig zijn. Ze lopen zelf stukjes met ons mee en maar wijzen dat Santiago de Compostela echt de andere kant uit is.En wij dan maar weer uitleggen, in ons beste Spaans, dat we een blok aan ons been hebben die ook mee moet. Als ze dat snappen lachen ze wat en wensen ons een Bom Camino. Op het kruispunt pikken we de route weer op en gaan met een grote boog terug richting Villafranca de Los Barros.
Op de rotonde voor de stad maken we nog wat foto's van een reuze fles wijn die midden op de rotonde staat. Het symbool voor de wijnindustrie van de Extramadura . Na twee km arriveren we weer in de stad waar op dat moment een grote zondagsmarkt is en we kunnen het niet laten om even te snuffelen.Kopen is er niet bij want het is nog steeds zo dat iedere gram telt als je met de rugzak op pad bent.We drinken koffie in een aan de markt gelegen bar en eten een heerlijke tostada met jamon.Vandaag een lekker rustig dagje. Dan terug naar het Hostel en alles weer inpakken. Morgen gaan we richting Cáceres.
