Dag 3 Naar het noorden.

De dag begint bewolkt, maar de temperatuur is nog prima!
Dit is de eerste dag dat we veel medepelgrims ontmoeten.Verdwalen is vandaag erg moeilijk! Er zit een stuk tussen van 7,4 km waar geen enkele zijstraat op uitkomt.

Een van de pelgrims had een gezicht als een oorwurm. "Blijft dit zo op deze Camino?"

Als antwoord kreeg ze dat de Via de la Plata bekend staat om de ellenlange stille paden. Geen bankjes, geen watervoorziening, geen restaurantjes, niets tussen de 20 en 30 km. 
Daar werd ze niet echt vrolijk van ;-)
Op een gegeven moment komt er een motorrijder onze richting uit en stopt. Hij legt uit dat we aan het einde van de weg op een T splitsing niet de pijlen moeten volgen naar rechts, maar naar links moeten afslaan. Door het noodweer vorige week is er een brug weggeslagen en kunnen we daar niet langs.Een prima service van de Toeristen info!! 

Rond het middaguur komen we weer een paar mensen tegen die we gisteren ook al hadden ontmoet. Ze lopen met een heel laag tempo. Mijnheer past dat de hele dag aan omdat mevrouw wat last heeft van de warmte en haar hart. Het gaat voetje voor voetje. Ze is 74 jaar en dit is al haar 4e Camino. Zolang ik kan doe ik het, maar ik let goed op mijn gezondheid zegt ze. We doen de hele dag over een km of twintig en nemen op tijd onze rustpauzes.Respect voor deze mensen die er duidelijk ook nog veel plezier aan beleven.

Het kan ineens erg druk zijn. Opeens belanden we in een kudde met geiten.

We komen na 23,2 km in een Hostel dat ik een dag van tevoren al had geregeld.
Dat dachten we tenminste, maar het ziet er allemaal anders uit dan we verwacht hebben. Als we aan mevrouw vragen of er nog andere Hostels zijn in het dorp weet ze van niks. Hebben we gisteren telefonisch contact gehad, vraag ik.
Nee, zeg de dame dat kan ik mij niet herinneren. Een Deens echtpaar helpt ons uit de brand Zij waren al vroeger in het dorp en bij een rondje om de kerk hebben zij nog een Auberge gezien.Na wat uitleg vinden we die snel en dit is wel het goede. Het blijkt maar weer dat zelfs in de kleinste dorpen het gevecht om een pelgrim binnen te halen groot is.
We begrijpen dan ook niet dat deze dame van het eerste Hostel niet weet dat er in het dorp nog 4 andere Hostels zijn!! Grappig.

Zoals afgesproken krijgen we een tweepersoons kamer want om met een man en vrouw of 10 op 1 zaaltje te liggen is voor mij geen aanrader. Dan kan ik net zo goed op een stoel blijven zitten want slapen doe ik toch niet.
Ondanks mijn doofheid wordt er wel zo hard gesnurkt en andere geluiden geproduceerd dat van slapen niets komt.
In totaal hebben we intussen 52,2 km afgelegd. We zijn dik tevreden.
Om een uur of 8 lopen we het stadje in om een restaurant te zoeken en dan lopen we het Deense echtpaar toevallig weer tegen het lijf. Zij zijn ook op zoek zijn naar eten.
Na wat speurwerk vinden we een leuk tentje en samen gaan we hier voor het pelgrimsmenu. Goedkoop en lekker,  € 9.50 pp inclusief wijn en een Licor de Hierba van het huis toe.

Welterusten.