woensdag 27 mei 2015

Dag 5 Monesterio-Fuente de Cantos


Vertrek uit El Real de La Jara en ditmaal met de auto die we weer een stukje verder brengen om vandaar uit weer een paar etappes te lopen.
Om zes uur zijn de eerste pelgrims al aan het spoken. Van slapen komt niets meer.
We slapen pal naast het toilet en de douche. Er is er maar een, waar we het met 9 mensen mee moeten doen.Het is dringen daar! Het is een komen en gaan van gasten die uitgerust en opgefrist weer op pad willen.
We blijven nog maar even in ons stapelbedje tot de meeste vertrokken zijn dan hebben we alle ruimte om ook onze spullen bij elkaar te rapen. Het is soms een beetje behelpen maar dat is ook wel de charme van het pelgrim zijn. Niet alles hoeft van een leien dakje te gaan.
Het zijn tenslotte geen vier sterren hotels met lopende buffetten en kingsize matrassen.
Om kwart voor acht zijn we ook zover en na een lekkere kop thee en nog wat druiven,die andere pelgrims hadden achtergelaten voor ons, gaan we op weg naar Monesterio.
Na een half uurtje zijn we al in de plaats. We parkeren de auto in hartje centrum en gaan naar de bakker voor vers brood voor het ontbijt.


De temperatuur is al zeer aangenaam. De rugzakken gaan op en we gaan op zoek naar de pijlen die verwijzen naar de Camino. Eerst lopen we het centrum verder in en vragen waar het Hostel is om daar de begin stempel te bemachtigen.
Dat lukt niet gelijk. We worden verwezen naar de kerk.Ook hier vangen we bot. Er lopen wel 6 dames die de kerk aan het dweilen en schoonmaken zijn en we mogen er niet in.U kunt het beste naar het gemeentehuis gaan zegt een van de dames.
Op naar gemeentehuis. Daar kiezen we de verkeerde kant. We zijn bij de sociale dienst aangeland :) Nee hier moet u niet zijn, waarschijnlijk aan de overkant. Op naar de overkant. Daar staan twee mannen voor een deur en wij vragen of we hier dan een stempel kunnen krijgen, maar ook hier is het antwoord "Nee dan moet naar de Albergue".
Inmiddels geeft de GPS aan dat we al 5 km door de stad hebben geslenterd en nog steeds geen stempel. Dan eerst maar een paar bananen kopen en nogmaals opnieuw vragen waar we de felbegeerde stempel kunnen krijgen.
Aan de mevrouw die in de groentewinkel staat vragen we of zij ons uit de brand kan helpen.
En ja hoor, heel eenvoudig aan de overkant van de straat is de Albergue.
We gaan er naar toe. De deur staat open, we gaan de trap op naar boven en zien dat alle kamers al zijn verlaten en weer keurig opgemaakt.We roepen "Ola, Ola is er iemand?"
Geen antwoord. Dan zelf maar even op onderzoek uit en op het bureau vinden we een stempel.



Eigen initiatief wordt beloond. We hebben hem na een zoektocht van meer dan een uur! En nu op weg de stad uit.Dat is niet zo heel moeilijk te vinden. Voorbij het voetbalstadion naar links en dan weer 20 km rechtdoor over een zandpad, langs schitterende kurkeiken afgewisseld met olijvenboomgaarden. Een route met ook redelijk wat schaduw; een welkome afwisseling. 



Na vijftien km vinden we een leuke stek om banaan met stok brood te eten en overleggen we dat we dan weer terug lopen naar Monesteria. We hebben gisteren een kamer geboekt in Fuente de Cantos voor twee nachten, dan kunnen we zowel aan de noord als aan de zuidkant een etappe lopen.Die auto is echt een blok aan ons been, alhoewel we nu stukken dubbel lopen en twee keer kunnen genieten van al het fraais wat de natuur te bieden heeft.Na een uur zien we in de verte een verschijning opdoemen en het lijkt haast het postuur van Nijl. We komen wat dichterbij en ja hoor, het is hem. Diep gebogen over zijn stokken komt hij onze richting uitgewandeld.


Als hij opkijkt, kijkt hij ons heel ongelovig aan en zegt: Dat kan niet, ik hallucineer. Nee ik zie duivels,nee het zijn engelen! Wij zijn het echt Nijl zegt Renée. Maar waar komen jullie dan vandaan vraagt hij.Wij hebben vandaag weer een heen en weertje Nijl, we moeten de auto weer een stukje meeslepen vandaar.We vertellen dat we in de volgende stad een kamer hebben geboekt dat volgens ons boekje in een mooi Hostel is.Maar wat ben jij laat, Nijl vraag ik.Ja ik had wat ongenoegen over de kamerprijs legt hij uit. De tv werkte niet en het eten was ook niks en daar heb ik een tijdje over zitten discussiëren wat uiteindelijk 5 euro korting opleverde lacht hij.
Maar Thomas kan jij bij aankomst ook voor mij een kamer reserveren vraagt Nijl. Ja natuurlijk gaan we dat proberen Nijl maar we kunnen niet garanderen dat het lukt.
Dan is er nog wat:  Ik heb een stempel gemist in Monesterio! Ik heb wel een bonnetje van het hotel met een stempel, die moet ik dan maar bij de credencial doen. Je kan toch ook de stempel van het bonnetje knippen en op je credencial plakken zegt Renée. Hij kijkt Renée stomverbaasd aan en zegt: jullie denken overal aan hé? Dat ik daar zelf niet op kom! 
We nemen afscheid en beloven voor hem wat te regelen in het Hostel.
We lopen terug naar Monesterio en ik krijg intussen een telefoontje of we nog komen slapen in het gereserveerde hostel. We zeggen dat we onderweg zijn en vragen gelijk of er voor Nijl eventueel ook een kamer beschikbaar is. Hij zegt zijn best te doen maar kan niets garanderen. Het is nogal vol vandaag. We zoeken "het blok aan ons been" weer op en gaan richting Fuente de Cantos.
We vinden El Zaguán de La Plaza, een schitterend complex waar we een prachtige tweepersoonskamer krijgen.


     
Jaloerse blikken zijn ons deel van mede pelgrims die zich afvragen hoe wij dat toch doen om steeds een eigen kamer te versieren! 
Helaas, voor Nijl zat het er niet in. Er was nog plaats op de slaapzaal maar dat wil hij beslist niet. Daar heeft hij geen eigen tv. Pelgrims zijn soms ook net luxe dieren.Wij gaan na een voortreffelijk pelgrimsmenu lekker onder de wol. Einde van alweer een top dag!!